تکثیر سلول‌های فیبروبلاست بر داربست کیتوزان در حضور هیالورونیک اسید

زمینه و هدف: مهندسی بافت روش جدیدی برای جایگزینی اجزاء بافت تخریب شده به وسیله پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر می‌باشد که به صورت داربستی سه بعدی برای رشد و تکثیر سلول‌های بنیادی تهیه می‌گردد. به این منظور در این مطالعه از داربست کیتوزان استفاده شد تا در حضور هیالورونیک اسید، میزان تکثیر سلول‌های فیبروبلاست مورد ارزیابی قرار گیرد.    روش بررسی: در این مطالعه تجربی  از پودرکیتوزان، داربستی جهت رشد سلول‌های فیبروبلاست تهیه گردید. سپس جهت مطالعه‌های بعدی گروه‌های زیر طراحی شدند؛ گروه1: داربست کیتوزان با هیالورونیک اسید، گروه 2: داربست کیتوزان بدون هیالورونیک اسید، گروه 3(کنترل1): سلول فیبروبلاست با  هیالورونیک اسید و گروه 4 (کنترل2): سلول فیبروبلاست بدون  هیالورونیک اسید. پوست ختنه‌گاه انسان تهیه و سلول‌های فیبروبلاست موجود در لایه درم آن پس از انجام مراحل تکنیک‌‌های آزمایشگاهی، جداسازی و سلول‌ها به همراه محیط کشت DMEM به فلاسک‌های کشت منتقل ودر انکوباتور CO2 دار نگهداری شدند. پس از چند بار پاساژسلولی، ده هزارسلول در چاهک‌های 96 خانه ای حاوی محیط کشت DMEM منتقل و با استفاده از روش MTT و رنگ‌آمیزی DAPI ، تکثیر سلول های فیبروبلاست بر روی داربست کیتوزان بررسی گردید. نتایح به دست آمده پس از بررسی یکنواختی داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آنوا و تست تعقیبی توکی نرم افزارگراف پد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته‌ها : میانگین تست MTT در داربست کیتوزان بدون هیالورونیک اسید در 24 ساعت در مقایسه با گروه‌های کنترل با و بدون هیالورونیک اسید و گروه کیتوزان با هیالورونیک اسید افزایش آماری معنی‌دار نشان داد(012/0p<) مقدار Pیقا نوشته شود. میانگین تست MTT در گروه کنترل بدون هیالورونیک اسید در 48 ساعت در مقایسه با  گروه داربست کیتوزان با و بدون هیالورونیک اسید و گروه کنترل با  هیالورونیک اسید افزایش آماری معنی‌دار نشان داد(004/0p<) مقدار Pیقا نوشته شود. میانگین بقاء در داربست کیتوزان با و بدون هیالورونیک اسید در 72 ساعت در مقایسه با گروه‌های کنترل با و بدون هیالورونیک اسید از نظر آماری معنی‌دار نبود.      نتیجه گیری : نتایج این تحقیق نشان داد که داربست های کیتوزان با استفاده از خواص هیدروفیلیک خودزیست سازگاری بهتری با سلول های فیبروبلاست داشتند، اما حضور اسید هیالورونیک با کیتوزان روند رشد فیبروبلاست را کاهش داد. به احتمال زیاد، کیتوزان به تنهایی در ساختارهایی که برای احیای مناطق آسیب دیده پوست استفاده می شود، یک داربست مناسب برای تکثیر سلول های فیبروبلاست آسیب دیده است.